اولین جلسه شورای اداری در سال 1394 در روز شنبه 15/1/94 در محل مرکز بجنورد با حضور سرپرست محترم دانشگاه پیام نور استان، مدیران ستادی استان،مدیریت مرکز بجنورد و کلیه کارکنان و اعضای علمی با تلاوت آیاتی از کلام اله مجید در فضای بسیار صمیمی آغاز شد که در این جلسه ابتدا مدیریت مرکز بجنورد ضمن خیرمقدم و خوشامدگویی و تبریک سال نو، موفقیت و پیروزی بزرگ دولت تدبیر و امید که موجب مسرت و سرور ملت ایران شد و در ادامه یاداور شدند سال جدید که از سوی مقام معظم رهبری به همدلی و همزبانی دولت و ملت مزین شده است امید است این شعار را در خانواده بزرگ پیام نوربا تکریم ارباب رجوع در راستای عمل به رسالت اصلی که همانا ارتقاء علمی، فرهنگی و آموزشی است عینیت بخشیم
در ادامه دکتر مسعودی فرد ضمن تبریک سال نو و ذکر اشعاری از مولانا در خصوص مبارک بودن ایام و همچنین تحقق شعار "دولت و ملت، همدلی و همزبانی" و نحوه اجرای آن، وظایف دولت مردان و مهمتر از همه نقش دانشگاهیان و نیز برنامه های عملی و راهبردی دانشگاه در این خصوص مطالب مبسوطی ایراد کردند، ایشان گفتند رمز پیروزی این انقلاب به تعبیر امام راحل وحدت کلمه و همدلی و همزبانی بوده و تنها راه فائق شدن بر مشکلات و معظلات همدلی و همزبانی است و ایشان تاکید داشتند این توافق هسته ای کار بسیار سترگ بوده که قابل مقایسه با صنعت ملی شدن نفت است و این ایجاد نمی شد مگر با حمایت های رهبری معظم انقلاب اسلامی و همدلی دولت و ملت، ایشان یاداور شدند که این توافق زمینه های رشد و توسعه متوازن که همان شعار دولت تدبیر و امید است را فراهم می اورد و در ادامه ایشان یاداور شدند یکی از مسائل خارجی پیدایش داعش است که شکل افراطی طالبانیسم است و باید بسیار مراقب باشیم در این استان که در کنار برادران اهل سنت با هم زندگی می کنیم اختلافاتی بین شیعه و سنی بوجود نیاید چرا که اختلاف افکنی بین شیعه و سنی و اسلام هراسی از نقشه های شوم اسرائیل و دشمنان ایران و اسلام است و یکی از وظایف مهم دانشگاه ایجاد فضای نقد و نظر است و گفتند اگر نظارت و نقد در جامعه حذف شود آن جامعه حتما به فساد و تباهی کشیده میشود و ما باید با ایجاد فضای تضارب آراء عملا نقد و نظارت و پرسشگری را به دانشجویان تعلیم دهیم و در خاتمه یاداور شدند وظیفه اصلی ما تکریم دانشجویان است، دانشجویان ولی نعمت ما هستند.
جلسه با ذکر صلوات بر محمد(ص) و آل محمد(ص) راس ساعت 10 به پایان رسید.